Ouder-kindweekend Welpen Vrijdag

‘Pap, nog maar drie dagen he! Dan gaan we eeeeindelijk samen op kamp.’
‘Jaja, nog maar drie dagen. Heb je je tas al ingepakt? En je slaapspullen bij elkaar gezocht? We slapen trouwens toch niet buiten he? In een tent of zo?’
‘Neeeeee, dat kan niet papa. Het vriest ’s nachts. We slapen gewoon in het clubgebouw.’

Maar dat staat niet op de draaischijf!
Als ik vrijdagmiddag 2 februari van mijn werk thuis kom staat Joos al blij te wachten met z’n tas vol met spullen. Het ouder-kindweekend van de Welpen Vrijdag staat op het punt van beginnen en Joos is zichtbaar gespannen maar heeft er vooral heel veel zin in. Ik zelf heb er ook zin in. Het is voor mij toch al weer z’n 30 jaar geleden dat ik met scouting op kamp ben geweest. Maar met de herinneringen van toen in m’n hoofd moet het wel leuk worden. En het lijkt ook best prima weer te worden. Wel wat fris, zeker in de nacht, maar volgens Joos slapen we toch in het clubhuis dus dat maakt niet uit. 
Na aankomst op de Volkelseweg mogen we onze tassen bij elkaar zetten en starten we in het Welpen lokaal. Na een kort voorstelrondje wordt door de leiding uitleg gegeven over de draaischijf en hoe die het weekend zal worden gebruikt. Er zijn vier thema’s; Smurfen, Indianen, Schotland en onderwaterwereld (SpongeBob). Door het draaien aan de schijf wordt bepaald welke spellen of activiteiten we gaan doen. Maar voordat we kunnen gaan draaien volgt eerst nog een mededeling. De leiding is benieuwd of de kinderen of de ouders het snelste zijn bij de eerste activiteit: het opzetten van de tenten(!). Maar wacht eens even. Dat staat toch niet op de draaischijf?!?.....

Roven als indianen
De tenten staan alle vier in een mum van tijd en zo hebben de jongens een eigen tent en de meisjes natuurlijk ook. En is er een tent voor de papa’s en één voor de mama’s. Hopelijk is die slaapzak warmer dan ik denk..... 
Na het opzetten is het tijd voor het eerste spel. Er wordt gedraaid aan het rad en we gaan starten met het thema ‘Indianen’. De zes groepen met ouders en kinderen moeten ieder een totempaal neerzetten op het terrein. Iedere groep ontvangt dezelfde zes verschillende attributen en het is de bedoeling dat je je eigen attributen verdedigt, maar bij de andere groepen attributen probeert te stelen. Als je zes stuks van hetzelfde weet te bemachtigen, dan scoor je tien punten. Joos en Niki gaan ijverig aan de slag als rovers en halen al snel twee complete setjes binnen. Er wordt veel gelachen maar vooral ook serieus hard gewerkt. Als het spel afgelopen is komen we samen bij de kampvuurplaats en drinken we samen ranja. 

Gewoon lekker fikkie stoken
Het was al even donker, maar het begint nu ook wel kouder te worden. Het is dus hoog tijd om het kampvuur aan te steken. Ondanks dat het hout nat is, lukt het samen natuurlijk toch om een mooi vuur te maken en komen de marshmellows en biscuitjes tevoorschijn. De kinderen en ouders genieten van het vuur en nadat de marshmellows op zijn is het voor de kinderen tijd om de tent in te gaan. Niet meteen slapen (natuurlijk) maar vooral nog even gezellig kletsen met z’n allen. De ouders blijven bij de warmte van het kampvuur en als de wijn, bier en chips arriveren heeft niemand meer zin om ook al te gaan slapen. Om half twee gaan uiteindelijk de eerste ouders toch maar hun heerlijk koude slaapzak opzoeken.

Na kou komt koffie (en ochtendgymnastiek)
De nacht is op z’n zachtst gezegd onrustig. De temperatuur daalt tot net onder het vriespunt en ik word regelmatig wakker van de kou. Of van de kinderen die rond half zes wel denken dat ze genoeg hebben geslapen. Floor hoort het zelfs binnen in het clubgebouw en zorgt er persoonlijk voor dat de kinderen weer stil worden en zelfs nog even gaan slapen. En dan staat de leiding om half acht al weer klaar. In passende outfit en met de juiste muziek worden we uit onze tenten gehaald om de dag te beginnen met ochtendgymnastiek. En dat is eigenlijk best lekker om weer even warm te worden. Een rondje trimbaan later komen we terug bij het terrein en gaan we met z’n allen ontbijten. Wat smaakt die koffie goed vanmorgen zeg.

Arme Grote smurf
Er wordt weer aan het rad gedraaid en bepaald dat het volgende thema ‘smurfen’ is. Maar eerst moeten de tenten worden opgeruimd. Helaas zijn de tenten nog vochtig en kunnen we ze niet helemaal opruimen. Alles wordt wel vast leeg en schoon gemaakt. En dan mogen alle smurfen (en Gargamels) naar het sportpark voor een mooi spelletje ‘smurfenbessen smokkelen’. 2/3 van de groep wordt ingedeeld bij de smurfen en de rest als Gargamel. De smurfen moeten kaartjes met daarop smurfenbessen proberen te smokkelen van de ene kant van het terrein naar de andere kant. En dat klinkt best eenvoudig. Maar als je als smurf door een Gargamel wordt getikt ben je je buit kwijt en moet je opnieuw beginnen. Er wordt weer veel gelachen en superfanatiek gespeeld. Alleen grote smurf lijkt zich een beetje te vervelen op het bankje aan het water. 

Meppen maar!
Na het spel gaan we terug naar het clubgebouw en spelen we een spel in het lokaal. De kinderen mogen proberen om een spijker in een houten balk te slaan. Maar ze mogen alleen slaan wanneer ze de vraag die wordt gesteld goed beantwoorden. En die vragen gaan over het raden van de naam en zanger van liedjes waarvan maar een klein deel wordt afgespeeld. Rake klappen op de spijkers worden afgewisseld met dikke missers. Maar uiteindelijk is er voor iedereen natuurlijk warme chocomel.

Zoeken, zoeken en nog eens zoeken...
Opnieuw mag aan het rad worden gedraaid en ditmaal eindigt de pijl op SpongeBob en het thema onderwaterwereld. We krijgen te horen dat we in groepjes op pad mogen gaan met een GPS ontvanger voor een geocaching-tocht. Aan de hand van 13 verschillende waypoints moesten we potjes zoeken met daarin nummers. Deze nummers zouden uiteindelijk moeten leiden tot een woord. De wandeling startte en leidde ons in de richting van het Zuiderpark in de wijk Uden-Zuid. Het eerste waypoint en bijbehorend potje werden redelijk eenvoudig door ons team gevonden, maar daarna werd het al lastiger. En het weer werd plotseling ook een stuk minder. Door de sneeuw zochten we door daar het tweede en derde waypoint. Daarna hield het echter op. De locaties van de volgende waypoints werden door ons gevonden maar helaas geen potjes met cijfers. Andere groepen waren inmiddels ook gearriveerd en gezamenlijk besloten we terug te gaan naar het clubgebouw. De activiteit was misschien niet helemaal geslaagd, maar ach. We waren toch weer lekker anderhalf uur buiten bezig geweest. En daardoor allemaal hongerig genoeg geworden om te gaan lunchen.

Highland Games 
Na de lunch was alweer de laatste activiteit aan de beurt. Onder het thema Schotland gingen we een aantal onderdelen doen van de beroemde Highland Games. En ondanks de korte en koude nacht was iedereen nog steeds vol goede moed en fanatisme. Er werd met palen geworpen, met palen gesleept, met hamers gegooid en natuurlijk mocht ook het touwtrekken niet ontbreken. En dan moeten de papa’s (of in ieder geval een aantal) zich natuurlijk toch even laten zien! Gelukkig mochten we de Highland Games wel gewoon in onze eigen kleding doen en hoefden we geen Schotse Kilt aan. Al was dat minder erg geweest als daar ook een goede Schotse Whiskey bij had gehoord.

Corvee!
En toen iedereen uiteindelijk moe gestreden was en de overwinning bij het touwtrekken natuurlijk naar de kinderen ging, zat het ouder-kindweekend er op. Of toch nog niet helemaal..... Na de afsluiting door de leiding volgde het verzoek aan iedereen om samen het gebouw schoon te maken en de tenten helemaal op te ruimen. Zonder morren gingen we met z’n allen aan de slag en was het zo gepiept. Natuurlijk moest er nog wel een groepsfoto worden gemaakt en daarna was het dan toch echt afgelopen. 
Moe en voldaan gingen ook Joos en ik naar huis om thuis eens lekker op de bank te gaan luieren en een beetje te zappen. 

‘Pap, het was wel echt heeeel leuk samen he?’
‘Ja, het was echt heeeeel leuk Joos. Ik denk dat je nu wel moe zal zijn. Dus als je wilt ga je maar lekker slapen op de bank.’
‘Maar ik ben helemaal niet moe hoor!’
‘Oh dat dacht ik. Ik ben namelijk wel best moe. Wil je dan iets anders kijken op TV? Joos? Joos??’
‘zzzzzzzzz’ 

Natuurlijk ook namens alle andere ouders én de kinderen wil ik Floor, Suzanne, Dorien en Maarten (en de andere op de achtergrond betrokken vrijwilligers) nogmaals bedanken voor het superleuke weekend!!! Het was meer dan geslaagd. Op naar volgend jaar!