Winterhike DC 2019

Dag 1
Zoals ieder jaar compenseren de DC-Stamleden al het gewicht wat ze tijdens de kerstdagen erbij hebben gekregen met een stevig stukje wandelen, oftewel de winterhike!

Al vroeg in de ochtend (iets later dan 6 uur) vertrok de stam, dankzij Karin, naar Mol in België waar het avontuur kon beginnen. Als extra uitdaging besloot Robin om zijn maag te ontruimen, want een echte winterhike doe je zonder een goed gevulde maag.

Joey, Bart, Robin, Brian, Tom en Theo

Vanuit Mol werd met de trein naar Wiltz gereisd waar rond 12 uur de hike echt kon beginnen. Met meteen een flinke klim was er geen sprake van opstarten en was het meteen volle bak!

Na het stuwmeer bereikt te hebben werd het alweer donker en was het haast maken om een slaapplek te zoeken, want voor het donker wordt (5 uur) is het belangrijk om de tent en het kampvuur klaar te hebben! Helaas was de enige slaapplek die nog bereikt kon worden bovenop een berg met steile hellingen. Joey zijn hike is hierdoor extra uitdagend geworden vanwege de blaren, maar als een echte bikkel heeft ook hij de hike uitgelopen.

Idyllisch  dorpje in Luxemburg

Dag 2
De tweede dag na een moeizame start, want de tent kan heel lekker liggen in de winterse kou, zijn we op weg gegaan. Het leek wel alsof de hikers in een sprookje terecht waren gekomen. Een dorpje wat zo uit de middeleeuwen zou kunnen komen kwamen we tegen. Helaas was er geen tijd om het dorpje zelf te bezoeken met haar kasteel, en hebben we het alleen van een afstandje gezien.

Na een dag met veel klimmen, dalen en mooie natuur werd het weer tijd om kamp te maken. Omdat foto's meer spreken dan woorden en filmpjes nog meer spreken dan foto's, kan je hieronder een timelapse vinden van het tenten opzetten en een van het kampvuur maken.

Dag 3
 

Een lekker dutje na de 'chocomel'

Om half 8 in het donker was het weer tijd om op te staan. Overal was een klein laagje ijzel op gaan zitten en dus was het van groot belang dat we snel van start zouden gaan. De grootste prioriteit op deze dag was om water te halen, ook al begonnen sommigen ook de 'kaneelstokken' te missen. Tijdens een winterhike heb je namelijk veel water nodig om je eten van poedervorm naar een culinair hoogstandje te bereiden. 

Om het water te bereiken moesten we door een daadwerkelijke reuzenpad, kijk maar bij de foto's waar Brian een reuzenbijl vast heeft. Uiteindelijk kwamen we in een dorpje waar de inwoners zo aardig waren om ons water maar ook bananen, mandarijnen en koekjes te geven (dankzij Robin zijn uitmuntende onderhandel methodes). Helaas was er nog meer water nodig en dus moesten we nog langs een ander dorpje, waar ook iemand zo vriendelijk was ons water te geven. 

Hierna werd het wel tijd om richting Bastogne te gaan waar de volgende dag het eindpunt zou zijn. Onderweg, vlak voor de kamplocatie was er nog een wegrestaurant waar we nog een verdiende goudgele 'limonade' en kaasplankje gehaald hebben. Toch was er niet veel tijd want voor het donker moest weer kamp gemaakt worden, dus weer snel door!

Terwijl Brian, Tom, Bart 'halfspin' (vanwege zijn 2 paar stokken) en Joey kamp maakte, zijn Theo en Robin nog wat extra 'chocolademelk', 'kaneelstokken' en knakworsten gaan halen in Bastogne om er toch nog een bonte avond van te maken. Nadat Robin en Theo eerst de verkeerde bossen verkend hadden kwamen ze terug bij de groep en hadden we nog gezellig de avond afgesloten voordat we naar bed gingen!

Dag 4
 

Groepsfoto Bastogne

De laatste dag ging de wekker heel vroeg, al om half 6! Snel naar de bus lopen om eerder thuis te zijn, gelukkig bleek er zelfs nog een bus meer te zijn die naar Luik reed, waardoor we veel eerder terug in Uden waren. 

Nadat Robin en Theo, die de hele hike niet naar het buitentoilet waren geweest, zich opsloten in het kleinste kamertje, en de rest zichzelf ook opgefrisd had, werd de avond gezamenlijk afgesloten in het café met eten en een laatste 'limonade'.

Met ongeveer 55 tot 60 kilometer en alle obstakels (sommige hier wel en sommige niet genoemd), kan dit een succesvolle winterhike genoemd worden!

We hebben nu al zin in volgend jaar!


Geschreven door: Theo van den Berg
Gepubliceerd op: 2019-12-31

Terug naar Uotha Nieuws