JvB winterhike.

De dag na tweede kerstdag vertrokken vijf JvB leden op winterhike. Teun, Freddie, Hans, Bart en Joost werden ’s ochtends vroeg bij het treinstation in het mooie pittoreske Mol afgezet. Daar vertrokken ze met de trein naar Eupen. Na een aantal keer overstappen en een Haags bakje koffie in een kiosk kwamen ze aan het einde van de ochtend aan in Eupen. Daar werden de tassen met een zwiep op de ruggen gegooid om vervolgens aan de hike te gaan beginnen. De eerste oriëntatiemeters zijn het lastigste. Je moet nog goed kijken waar je bent op de kaart en hoe de wegen lopen. Ook is het altijd even inkomen zowel voor het kaartlezen als voor het lopen zelf. Het blijft toch een aardig gewicht de 20kg extra.

Eupen eenmaal uitgelopen bergje op en af kwamen we aan de zijkant van het stuwmeer uit. Tegen de stroom in liepen we naar een van de beginpunten van het stuwmeer. Daar hebben we nog lekker ons boterhammetje opgegeten. Daarna weer de tas op de rug de beek volgen. Wat is het toch een genot om het mooie Belgische landschap te mogen bewonderen. En de rust die daar heerst. Op een gegeven moment draaide het beekje af en hebben we ervoor gekozen om een wandelpad over de hoge venen te bewandelen. Een beetje zompig over het pad kwamen we bij een gravelweg uit. Op naar de laatste kilometers voor deze dag. Wel kilometers alsmaar rechtdoor en dat op het einde van de dag dan komen de eerste pijntjes en vermoeidheden.

Maar ho. We lopen bijna Duitsland in dat willen we nog niet dus een tiental meters voor de grens hebben we een mooi bosperceel opgezocht en daar onze tent opgezet. Eenmaal tent overeind hout sprokkelen en vuur aanmaken. Het hout was nat zoals bijna elke winterhike. Geen probleem met al de ervaring van door de jaren heen. Dennenboompjes die op de grond lagen in stukken zagen en vervolgens kloven en dan zijn ze van binnen nog mooi droog genoeg om een lekker vuurtje mee te stoken. Het andere hout mooi rondom erbij leggen, zodat het kan drogen. Daarna lekker aan de op het kampvuur opgewarmde erwtensoep door Teun zelf gemaakt en roggebrood en onze buikjes waren weer goed gevuld. En als kers op de taart Jägerkaffee als afsluiter van het heerlijke diner. Na nog gezellig gekletst te hebben slaapzak in en slapen maar.

Dag 2 begon grijs en grauw. Lichte miezer in de lucht en vooral veel wind. Dat was wel even schakelen vergeleken met de dag ervoor. Maar een JvB’er is erop voorbereid. Met gelukkig de wind in de rug op naar Duitsland. Daar waren we zo. Want we sliepen nagenoeg op de grens. We hadden op de eerste dag de keuze gemaakt om richting Monschau te gaan hiken. Waar al verschillende winterhike deelnemers van dit jaar geweest zijn. Toch leuk om het stadje en de jeugdkampeerplek te zien waar je al vaker geweest bent. Ook stond er vanaf Monschau de volgende uitdaging te wachten. Want er was iemand namelijk vergeten om de tweede stafkaart vanaf Monschau tot Rurberg mee te nemen. Maar dat gaat ook goed komen. Voordat we in Monschau aankwamen hebben we nog ontbeten op een oude spoorweg waar het spoorweg weg was. Het mooie aan deze oude spoorweg is dat het oude spoortraject weer België is. Dus we zijn toch weer even terug in België. Crackers op en weer in de benen op weg naar Monschau via het kampterrein. Even in Monschau de toeristeninformatiepunt binnen gewandeld en gelukkig hadden ze daar ook mooie staf/wandelkaarten. Kaart gekocht en even de toerist uitgehangen. Even lekker een bordje curryworst met pommes gegeten en weer door.

Eenmaal weer in de bossen twijfelen over de route en advies gehad van Duitse wandelaars toch eigenwijs onze eigen route volgen die min of meer dood liep. Hadden we toch maar geluisterd. Dan maar een doorsteekje en op het gevoel. Eenmaal weer op een wandelpad meters maken langs de campings wat voor sommige aantrekkelijk is op het einde van de dag om te kunnen slapen toch nog even doorgelopen en vervolgens de tent opgezet in de ingang van een klein weilandje. Wederom tent opzetten hout sprokkelen en eten bereiden. Met twee oude badkuipen die daar lagen een reflectievuur gemaakt en een zeiltje opgehangen voor de regenbui die was komen opzetten. Lekker bij het kampvuur gezeten en gepraat en spelletje gespeeld te hebben weer onze slaapzakken in en naar dromenland.

Dag 3 werden we wakker en de bui was opgeklaard. Gelukkig dat loopt toch beter. Op naar Rurberg daar moesten we stipt om 14:00 uur zijn voor onze kano tocht. Ja je leest het goed kanoën een probeersel. Tom, Joey en Tessa waren vanuit Uden gekomen met auto en aanhanger met daarop de kanoes. Wij netjes op tijd. En de kanoes ook. Auto’s op het begin punt en eindpunt gezet en dan met zijn allen de Rursee op. Na 6,4km kanoën bivak opzetten op een schiereiland. Vuurtje maken en lekker eten klaarmaken. Ze hadden voor ons ook zalm meegebracht. Deze lekker gegrild op een steen. Deze lekker opgegeten onder het genot van Jägerkaffee en een avondje gezellig kletsen.

Dag 4 bivak opbreken en alles weer inladen in de kanoes. Nog een stukje over het stuwmeer heen en bij de stuw uitstappen. Daar onze wieltjes onder de kanoes gemaakt en een stuk van 2,2km door Heimbach heen om de grote stuw en kleine stuw te omzeilen. We hadden wel bekijks met vier kanoes door het dorp heen en zelfs de zandweggetjes lieten we niet links liggen. Na een mooi de kanoes uitgelaten te hebben. Hebben we ze weer te water gelaten in de Roer. De laatste etappe van winterhike 2022. Wat is het mooi kanoën op de Roer. Mooie rotsblokken midden in het water. Kleine stroomversnellingen en af en toe vast zitten op een rots. Gelukkig zijn we met zijn allen droog gebleven behalve Joeys voet. Bij het eindpunt in Zerkall de kanoes op de aanhanger en de andere auto ophalen die nog op het beginpunt staat en dan hop met zijn allen naar Uden.

Winterhike 2022 was weer een feit met mooie herinneringen.